#Της νέας συντάκτριάς μας Μαρίας Μαράκη#

Αν σου έδινα αυτό που σου λείπει και λες πως σε κρατάει πίσω, θα προχωρούσες μπροστά; Τι να ναι άραγε αυτό που μας κρατάει πίσω; Ο φόβος της αποτυχίας, η έλλειψη χρόνου και αυτοπεποίθησης, το παρελθόν μας, ή ο ίδιος μας ο εαυτός; Έχεις αναρωτηθεί πραγματικά ποτέ; Το παιχνίδι λένε, είναι στημένο από σένα για σένα, έχουν όμως δίκιο;

Αν αύριο ξυπνούσες και τα είχες όλα, χρήματα, χρόνο, αυτοπεποίθηση, αγάπη, θα ήσουν ευτυχισμένη; Αντέχεται η αφθονία; Η ευτυχία μήπως; Προετοιμάζεις μια ζωή τον εαυτό σου για τα μεγάλα και χάνεις τα μικρά. Και χάνεις στιγμές, χάνεις χρόνο, χάνεις ανθρώπους. Και τελικά δε σου μένουν ούτε τα μικρά, ούτε τα μεγάλα.

Κοιτάς το ρολόι. Άσε το ρολόι, δεν ήρθε η ώρα ακόμα. Και αύριο μέρα είναι. Κάποια αύριο δεν θα έρθουν ποτέ. Κάποια συγγνώμη δεν θα προλάβεις να την πεις ποτέ. Κάποιο σ’ αγαπώ δεν θ’ ακουστεί ποτέ. Κάποιες λέξεις δεν θα ειπωθούν ποτέ. Και εσύ νομίζεις ότι έχεις χρόνο. Ποιος ορίζει τον χρόνο; Ένα πράγμα έχεις στα σίγουρα και αυτό είναι το τώρα. Αν όχι τώρα, μπορεί ποτέ.

Εσύ να ψάχνεις την αγάπη συνεχώς, αυτό είναι το μυστικό. Όχι σε ανθρώπους, όχι εκεί που την έχασες, αλλά μέσα σου. Αν την βρεις εκεί, στη διαδρομή θα συναντήσεις και άλλες αγάπες. Αν την βρεις εκεί, θα την βρίσκεις παντού. Υπάρχουν πολλές αγάπες εκεί έξω που σε περιμένουν, μα υπάρχει μια εκεί μέσα που σε περίμενε πάντα. Μην την αγνοείς.

Να αγνοείς ανθρώπους που σε κρατάνε πίσω, καταστάσεις που δεν σε ωφελούν, το μυαλό σου που κάποιες φορές γίνεται ο μεγαλύτερος εχθρός σου. Να ψάχνεις να βρεις το καλό σε κάθε περίσταση. Να μάθεις να ζητάς γιατί είναι ο μόνος τρόπος να πάρεις. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι. Να είσαι δυνατή. Κάθε φορά δυνατή και κάθε φορά ευγνώμων.

Το παιχνίδι τελικά είναι στημένο από μένα για μένα, γι’ αυτό θα κερδίσω.

Και αν σε χάνω κάποιες φορές, πάντα θα σε ξαναβρίσκω. Πάντα.